روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________
روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________

مره گے ۳۶۹



حرف هایے است ڪه باید مخاطب خاص داشت ٫ تا گفت
ایـטּ روز ها براے هیچ چیزے ٫ دیگر مخاطب خاصے نیست
اگر صادقانه بخواهم اعتراف ڪنم ٫ از اول هم نــــــــــبـــود
تنها وهم و خیال پردازے های دلــــم بود ڪه مے پنداشت
مخاطبے هست ٫ آטּ هم از نـــــــــوع خـــــــــــــــــــاص.....
-----------------------------------------------------
پ טּ : خودم ٫ خودم ٫ بــــــــــــــــــاز هـــــــم خــــــــودم...

مره گے ۳۶۸



وقتی که تمام شوی ، تمام شدی

دیگر اویی نیستی که بودی 

شاید هنوز هم دوستت بدارد 

اما دیگر اویی که بودی نیستی

می شوی یک خاطره 

خاطره هم شاید نه

سایه ای از یک خاطره 

درست مثل اینروزهای من

که تنهای تنها 

همانند سایه ای از خاطراتی هستم

که دیگر نیستند ٫ تمام شدند 

شاید دوستم داشته باشی 

البته نه مانند گذشته ، نه 

اما دیگر تمام شده ام برای تو

اویی که بودم نیستم

هر چقدر که تو تلاش می کنی 

که این را در حرفهایت بفهمانی ام 

همانقدر من تلاش می کنم 

برای به نفهمیدن زدن خود 

و چه مضحک تلاش می کنم 

برای نزدیک ماندن ، برای ترمیمه خرابی ها

خرابی هایی که ویرانه شده اند 

و نه آباد می شوند ٫ نه می خواهی که آباد شوند

---------------------------------------------------

پ ن : حمله هایی جدید اضافه به حمله های قبل 

مره گے ۳۶۷



این روزها عجیب گم شده ام 

روزهایم دو قسمت شده اند 

نیمی را ساعت ها می نشینم 

و خیره می شوم به گوشه ای

یا به صفحه ی خالی وبلاگ

نیمی دیگر را دربه در جستجو می کنم

خودم را که عجیب و حیرت آور گم شده ام 

-------------------------------------------

پ ن : گم شده ٫ هم وجودم٫  هم سایه ام 

مره گے ۳۶۶

افـــســوســـ ، نـدیدے ٫ نـدانستے
کــــــه وقــتـــــے مــے خــنــدیــدے
ــــــــــــــــعــــــــشـــــــــــــــقــــــــــــ
کــــوچــــکـتــــریــن اتــفــاقــے بــود
کـــــــــــــــه مـــــــے افــــتـــــــــــــاد
------------------------------------
پ ن : وقتے جـدے نیستے ٫ 4Fun

مره گے ۳۶۵



کافی است تو به دستم بدهی

بهانه را می گویم

باقی اش با من 

خودم به آب می دهم

دسته گل را می گویم

یک دانه 

کوچکش 

کافی است

بهانه را می گویم

چنان دسته گلی به آب می دهم

که تمام انسانهای شجره نامه و تاریخ من و تو 

با هم نتوانند از آب بیرونش بیاورند 

آخر می دانی ! من قهرمان نابودکردن زندگی خویشم 

از همان قهرمانهای داستانهای کودکان

که همیشه پیروز بودند

و همیشه بهتر از چیزی که باید 

به پیروزی می رسیدند 

----------------------------------

پ ن : ...