مرهّ گی ۱۴۲

---

---

وقتهایی هست

که از فکر می گذرد

مطمئن می شوی

که دیگر نمی افتد

اتفاقی که باید بیفتد

باید که نه

دوست داری بفتد

دست می کشی

از فکر و خیالش

می تکانی

خانه ی فکر و خیال را

از خیالی که از او در آن بوده

کار که تمام می شود

می نشینی گوشه ای

تا نتیجه ی کار را ببینی

نتیجه تمیز کاری ها

نتیجه ی تازه ها را

که ناگهان صدای در می آید

وارد که می شود

فکر و خیالات و آرزوهای قدیمی

جا پایشان را روی تمام تازه گی ها

به جا می گذارند

و تو مات و مبهوت

جز نگاه کاری از دستت بر نمی آید

تنها لبخندی و اشکی کوچم در کنج چشمانت

توان حرکت دارند و بس

.......

--------------------------------------------

پ ن : ...