مرهّ گی ۱۹۵

---

---

چشمهایم به شدت چرکین اند و خسته

بس که نظر دوخته اند به هر چیزی

که حتی اندکی می شود به تو مربوط گردد

که می توان در آن خبری از تو ٫ از قدمهایت یافت

دیشب خواب دیدم که خواب بودم تو آمدی

می بینی ٫ در خواب بودم که آمدی

این ممنوعیت در خوابم هم پابرجاست

----------------------------------------------

پ ن : سلولهای انفرادی تو