مبارک

---

---

این مره گی نیست

شاید چیزی شبیه مرده گی است

شاید اندکی گلایه از خویشتنم است

نه از کسی دیگر

همین و بس

---

اینجا اتاق تنهایی های من است

اینجا هیچ کس مرا نمی خواند
هیچ کسی مرا نمی بیند
اگر ببیند هم نمی داندم
هوای اتاقم را
تنهای تنها
عطر خاطرات مان پر کرده
همان خاطرات نداشته مان

نمی دانم چه شد

نمی دانم چه بود

ما تنهای تنها  دلمان هوس کرد

یا که برای اندکی هوایی شد

یا در رودربایستی حرفهایی ماند

اما … من !!

دلم نه !!

به چشمانت قسم که نه ...

اگر کرد هم برای ساعتی

بعد فهمید که اینگونه نیست

فرق دارد

حس دارد

گرما دارد

آرامش دارد

من چه کردم

من که گفتم

گفتم که پر دردم ٫

پر از مشکل

پر از دشواری ٫

پر از خواستن

اما ممنوعیت

پر از گم شدن ٫

پر از بی دلی

گفتی که من نمی خواهمت
دلم ٫ این اوست که می طلبد
می خواهدت ٫ اینگونه ٫ آنگونه
هر طور ٫ چه فرقی می کند
او می خواهد …

و می خواهد که بماند

و می ماند ...

چه شد !!!

با مروت ٫

من که از روز نخست

اگر خوش نگفتم
اگر ناخوش گفتم
اما آنچه بود را گفتم
صادق اگر نبودم
دروغ هم نگفتم
گفتم ؟؟؟
می دانی !!!
اگر دست آخر من بازیچه ای شدم
خویشتنم خواست و چنین کرد
می دانم
خود کرده است
اما اگر این شرط دل است
راضی ام به بی دلی ام
این بی دلی ام را می پرستم
دلم با تمام بی دلی اش
اگر می خواهد
مردانه می خواهد
اگر نمی بندد خودش را
اگر نمی گوید خودش را
که بسته ات شدم
که می خواهمت
که دوستت دارم
اما می ایستد
اما می ماند
به پای دوست داشتنت
تاوانش را داده ٫ می دهد

می دانی نازنین !

وقتی که دیگر دل نداری

وقتی که دیگر دل نباشد

سرد نمی شود

تنگ نمی شود

گیر نمی شود

گلکم !!!
دلدادگی ات مبارک
دلدارت خوش و مجنون
تمام شدنم پر برکت
تمام خوبی ها
تمام شادی ها
تمام خنده ها
تمام آرامش ها
تمام آرزوها

--------------------------

پ ن : مبارک