روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________

روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________

مرّه گے ۲۳

گفته بودم که گم کرده ام خود را

پیدا نکردم بماند ٫ هویتم هم تغییر کرد

مرّه گے ۲۲

سکوت سرد این روزها را 

مگذار به حساب آرامشم
خیلی وقت ها " مرگ "
در سکوت اتفاق می افتد

مرّه گے ۲۱

دو ساعتی است که از درد تبر

نم توانم ازجایم تکان دهم خویش را

مچ پا هایم درد می کند

دلم جای خودش

مرّه گے ۲۰

به نام تو

بیستمین مرگی ام را

در حالی نوشتم

که

تبر

درخت

هیزم شکن

همه و همه

منم

تمام توان و دارایی ام را خرج کردم امشب

برای نابودی و مرگم

آدم ها

آدم ها می گذرند
آدم ها از چشم هایم می گذرند
و سایه ی یکایکشان
بر اعماق قلبم می افتد
مگر می شود
از این همه آدم
یکی تو نباشی
لابد من نمی شناسمت
وگرنه بعضی از این چشم ها
این گونه که می درخشند
می توانند چشم های تو باشند