روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________

روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________

مرهّ گی ۲۱۳



(باز هم تو)

باز هم حمله ی دو سه روزه

درد های دنیایم یک طرف

درد این حمله هایم یک طرف

بانو ...

جالب است

اینبار تو هم در بی هوشی های حمله هایم بودی

---------------------------------------------

پ ن : این بار هم جستم ... تا بعدی اش ...

مرهّ گی ۲۱۲



(خسته ی درد)

بانو

داری آدمم می کنی !

که مجنون نشوم

که لیلا نشوی ؟

لااقل سیبی بچین

با هم می رویم جهنم

بخدا از این جا بدتر نیست

من خسته ام بانو ... خسته

-------------------------------

پ ن :خسته ام بخدا...

مرهّ گی ۲۱۱



(خودکشی)

هر بار که می آیی و بی تفاوت می گذری

به خودم می گویم ٫ ندید مرا ٫ حواسش نبود

می دانی ! نمی دانم صبر من تا کجا ادامه می یابد

ربطی به صبر ندارد ٫ شک ندارم روزی !!!

خودم را خودت را همه چیز را رها می کنم و می روم

قبل تر ها هم گفته ام ٫ فرهاد هم اگر باشد !!!

تا قیامه قیامت تیشه نمی زند ٫ هر چیزی اندازه ای دارد

خوب می دانم ٫ اشتباه می کنم

که از ابتدا برای تو عاشق اشتباه کردن بودم 

اما ٫ دست من نیست ٫ از اول هم نبوده ...

--------------------------------------------------

پ ن : خود اندیشی ٫ اندکی ... خودکشی

مرهّ گی ۲۱۰



(آرام بخش هایم)

بانو ٫ اگر می شود

چنان مستانه بیا

که تمام آرامش های دنیا بیایند

قول می دهم

خودخواهانه همه را بپذیرم.

--------------------------------------------------

پ ن : توهم و رویا پروری تنها تاثیر این بی مصرف ها...


مرهّ گی ۲۰۹



وقتی که نمی گویم

حرفهایی را که گفتنشان باید دارد

به ناچار مزه مزه می کنمشان

آرام آرام ٫ سخت ٫ می خورمشان

باید هم همه ی شان را

درد و دلتنگی بالا بیاورم .

------------------------------------

پ ن : آبستن نگاهت ٫ شاید ...