مرهّ گی ۹۰

این روزها

دلتنگ شیطنت هستم

کسی را در آغوش بگیرم

و او در آغوشم شیطنت کند

فکر کردن جایگزین خواب شده

بی خوابی جای رویا را گرفته

با مرور خاطراتم بی تاب می شوم

استرس ٫ دل آشوب ٫ دل شوره

لباسهایم دارند بی بو می شوند

طعم عطر را دارند فراموش می کند

طعم عطر بعد از در آغوش گرفته شدن را

نمی دانم چرا و چطور

قرص هایم را می بلعم

دارند تمام می شوند

قرص های فراموشی ام

فکر بعدش دارد کلافه ام می کند

ذره ذره ام را می خورد

اما باز هم دلخوشم

به چند روزی که بی قرص نمی مانم

نمی دانم اما

دیگر میل به نوشتن هم

در من دارد می میرد

دیگر.......

------------------------------------------

پ ن : نیمه کاره رها شد