مرهّ گی ۱۶۶

---

---

احمقانه بودن ذوق کردن ماهی ها را

بهانه کردی شاید تا بفهمانی ام

دلخوش کردن هایت

ذوق کردن هایت

همه ی همه ی خواستن هایت

حماقت بود و بس

و شاید نه

و من می اندیشم

که از روز  نخست

قصه ی پر غصه و شادی ام را

آهسته آهسته برایت بازگو کردم

که بدانی ٫ و ندانسته نمانی

و دانستی و باز هم چنین رخ داد

برای ماهی های حوض حیاط بگو

که کودک من دوباره متولد شده است

با این تفاوت ٫ که اینبار یتیم بدنیا آمده

گوشه ی خیابان رهایش کرده اند

نا خواسته آوردند

و خواسته رهایش کردند

------------------------------------

پ ن : دلم برای پدرم تنگ شده ...