روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________
روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده

____________________________________________________________________________

این یک شعر نیست



این یک شعر نیست

دردی است که با قافیه می آید

دست من نیست

از اراده ی من خارج است 

نامربوطی است می دانم

اما هضمش برای من سنگین است

گویا کلمات بسیار سنگین و مبهمند

از چه رو و از که می آیند نمی دانم

خودشان جاری می شوند

که :

و من هنگ می شوم

گیج و منگ می شوم

غرق در گنگ می شوم

خوراک نهنگ می شوم

گاهی دلتنگ می شوم

بعد هم سنگ می شوم

اسیر تو در چنگ می شوم

چه خوش آب و رنگ می شوم

می روم گرچه من لنگ می شوم 

مثل معتاد به بنگ می شوم

مجهز به یک کلنگ می شوم

برای تو وارد جنگ می شوم 

-----------------------------------------

پ ن : مطمئنا این توهین به دنیای شعراست

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.