مرهّ گی ۱۹۰

---

---

همین که اینگونه خیالت هست

با اینکه هیچ گاه خودت نبودی

قانعم اما راضی نه

نه اینکه قانع باشم ٫ نه

چاره ای ندارم

همین که می آید ٫ خیالت

تمامم دست می کشد از خویش

و من هم

دست می کشم از تمامم

تمامم و خیالت می روند پی کار خودشان

می روند بازی

عشق بازی ٫ خیال بازی ٫ رویا بازی

و هر چه بازیه دیگر

و من تنها گوشه ای می ایستم

و نگاه می کنم و نگاه

و در خیالم تجسم می کنم

در این عالم ٬ نه آن عالم

دست به دست می رویم و می سازیم

می شود ٫ چون می خواهیم

در این دنیایی که با تو هستم

همه چیز شدنی است و نشدنی وجود ندارد

تنها نشدنیه اینجا "جدا" است .

اینجا ٫ نه زمان و نه هیچ چیز دیگر

نمی تواند جدایمان کند

همانگونه که می آید

همانگونه به ناگه می رود

خیالت ...

و من در یک لحظه ناک اوت می شوم

-------------------------------------

پ ن : پاشیدگیه درون