مرهّ گی ۱۹۱

---

---

اندکی می نشینم

اندکی دراز می کشم

باز می نشینم

و ...

نه من انتظار کسی

نه کسی انتظار من

تنها سیگار می کشم

این ها سیگار نیست که دود می کنم

لحظه لحظه زندگی ام است

که از درونم بیرون می کنم

لحظه های بی تو بودن

دردم را دوا نمی کنند هیچ

آرام آرام دارند می کشد مرا

چاره جر دود کردنشان نیست .

اینجا کسی جز من نیست

و اندکی خاطره ات

که همین اندک بودنشان برایم کافی است

برای به خلع رفتنم ٫

برای هیچ شدنم ...

برای تو شدنم

------------------------------------------------

پ ن : تابحال اینقدر تو نبودم ...