داستان انسانها

---

---

ثابت شده به من
هیچ کسی قدر عشق را نمی داند
حتی خودم ٫ خود خود من
همیشه دنبال چیزهای هستیم که نداریمشان
برای همین شاید
همیشه تنهاییم
چون آنهایی که دوستمان می دارند را نمی خواهیم
و به دنبال آنی هستیم که دوستمان ندارند
تشنه محبت آنیم
و وقتی که سیراب شدیم
باز هم تنها می شویم
و سرگردان دیگری
و این در ذات همه ی انسان هاست
انسان ها همیشه تنهایند
غم تنها بودنشان را نباید خورد
هر کس که تنهاست خودش اینگونه خواسته
هر چه تلاش کنی
که از تنهایی درش بیاوری

دست آخر او تنهایت می گذارد

----------------------------

پ ن : تنهایت می گذارد...