مرهّ گی ۲۲۷

---

---

(ویران)

هنوز هم تنها دغدغه ی زندگی ام

خواستن توست ٫

و بس

این روزها
نام تو که از لبانم خارج می شود
مانند بخار گرم سینه ام در زمستان
تا جلوی چشمانم ادامه دار است
اگر ویرانه ام دلیلش همین گرمای دلنشین نام توست
تا لبه خاکی گورستانم این راه را ادامه می دهم
آه بانو ٫ چه لذتی دارد زمستانم با تو

برای تو که سالهاست مخاطبم هستی

--------------------------------------------

پ ن : برای تو  که نبودی