مره گے ۳۵۵

---

---

مرا چگونه در نمی یابی

چگونه نمی بینی خواهش محبتم را

ببین کودکانه های خواستنم را

بازی های چشمانم را

که تاب نمی آورند از نگاه تو

دستانم را حس کن

چگونه سرما را تحمیل می کنند بر خود

تنها به بهانه ی در آغوش دستانت رفتن

پاهایم تنها رد قدمهایت را مشق می کنند

افکارم در خیال تو چرخ می خورند و

هوایم در هوایت حالی به حالی می شود

مرا دریاب که نیازم مبرم است این روزها

به تو

به در هوایت بودن

به در آغوش دستانت جا گرفتن

به تو شدن

به رها شدن از خود

----------------------------------------------

پ ن : ادامه ی توهمات و نامربوطی گری ها