و هزار چیز دیگر

مرا با این بالش

و این دو تا ملافه

و این سه تا شکلات

روی میزت راه می دهی؟
میشود وقتی مینویسم
دست چپم

در دستان تو باشد؟

اگر خوابم برد
موقع رفتن
جا نگذاری مرا روی میز
از دلتنگیت میمیرم
وقتی نیستی
میخواهم بدانم چه پوشیده ای
و هزار چیز دیگر
------------------------------------------

پ ن : این روزها اکثر اوقات در زیرزمینم

نهایت ِزیبایے

من به تو مشتاق ترم
یا زمین به باران؟
 
همین قطره های باران است
دلم که آب می شود
 
استکان ِ چایی بود
تلخ
این زندگی
که قدری شیرین شد
به قند های برف
 
حرف و لبخندت
برای من
همین امتزاج برف و باران است
نهایت ِزیبایی
 -------------------------------

پ ن : یادآوریه بی دلیل

زیبایی من

زیبایی من
 
به زیبایی یک لیوان شکسته می ماند
 
زمین خورده
 
شکسته
 
هر تکه اش یک داستان
 
مثل هیچ کس
 
زیبایی من
 
مثل بقیه نبودن است
 
تصویر پرفکت بقیه نشدن است
 
زیبایی من
 
همین زشتی های بزرگ و کوچک است

مرهّ گی ۸۷‍‍

دوست دارم چند نفر را پیدا کنم که بنشینیم دور هم
یک نفر بی‌صدا و بی‌خواهش برود چایی بریزد
یعنی کف مطالباتم الان همین است
چای نطلبیده
سقف مطالباتم این است

که دستی بیاید

ملافه را از روی صورتم بزند کنار

دو ماهه باشم
نور و صورتی که می‌آید جلوی نور را می‌گیرد بفهمم
حتی این سقف فهمیدنم باشد
دوست دارم به میزان مست کننده‌ای شیر بخورم
بعد ملافه دوباره کشیده شود
من فرق نور با نور از پشت ملافه را بفهمم
بخوابم
طولانی بخوابم

و خیالم از بابت سینه‌ های پر شیر راحت باش

---------------------------------------------------------------------

پ ن : عجیب غریب مهیب

مرهّ گی ۸۶‍‍

چند روزی سکوتم

از دردم سنگین تر شده

فقط همین بس که

امروز رقابت سنگینی بود

میان سکوتم و دردم

---------------------------------

پ ن : قلبم...... هنوز کار می کنه